Diabetis mellitus Typ 1 an 2

Diabetis mellitus (DM) ass eng endokrine Pathologie déi geschitt wéinst net genuch Synthese / Handlung vum Insulin. Géint dësem Hannergrond entwéckelt sech chronesch Hyperglykämie - eng Bedingung begleet vun engem stänneg erhéigen Niveau vun Zocker (Glukose) am Bluttplasma. Et ass Hyperglykämie déi d'Haaptursaach vu Symptomer a Komplikatioune vun Diabetis ass: metabolesche Stéierungen, Schied un Bluttgefässer an Nervefasern, Nierenausfall a Blannheet.

An de leschte véierzeg Joer ass d'Zuel vun Diabetis Fäll weltwäit bal véierfach gaang. D'Krankheet verbreet sech am séiersten an onentwéckelte Länner an a Länner mat schwaache Wirtschaft. Dokteren notéieren eng Tendenz zu enger Erhéijung vun der Heefegkeet an der Altersgrupp iwwer 40 Joer. Am Sënn vun der sozialer Bedeitung ass dës Pathologie drëtt no Kardiovaskuläre Krankheeten a Kriibs.

Diabetis mellitus ass an zwou Haaptarten opgedeelt:

1. Insulin-ofhängeg (Juvenil, Jugendlech, Kanner),
2. Insulin-onofhängeg (Insulin-resistent).

Si hunn verschidden Ursaachen, verschidde Symptomer, Behandlungstaktik an Prognose. Dofir wäerte mir se an Zukunft separat vuneneen betruechten.

Ursaachen

Insulin ass e Protein Hormon dat an de Beta Zellen vun der Bauchspaicheldrüs synthetiséiert gëtt. Seng Effekter ginn duerch Insulinrezeptoren a verschiddenen Organer a Stoffer realiséiert. Diabetis geschitt entweder wann Beta Zellen zerstéiert ginn oder wann d'Rezeptorempfindlechkeet erofgeet.

Typ 1 Diabetis entwéckelt an der Präsenz vun enger genetescher Prädisposition. Den Impuls fir d’Entstoe vun der Pathologie gëtt vun Toxine a virale Infektiounen, wéi Rubella, Gripp, Hepatitis B Virus, Cytomegalovirus a Retroviren. De provozéierende Faktor verursaacht akute Schued un β-Zellen oder féiert zu der Persistenz vum infektiéisen Agent an de Bauchspeicheldrüsgewebe mat der weiderer Entwécklung vun enger Autoimmunreaktioun. D'Wahrscheinlechkeet vun der Krankheet erhéicht wann eng Persoun aner Autoimmunerkrankungen huet - Schilddrüs, Adrenalinsuffizienz, asw.

Wichteg! Diät spillt eng gewësse Roll am Optriede vun der Krankheet bei Kanner. Also, dëst gëtt duerch ze fréie Kontakt mat Gluten erliichtert - et ass optimal fir Müsli Porridge an komplementäre Liewensmëttel net méi fréi wéi 6-7 Méint aféieren. De Risiko klëmmt wann Dir e Kand mat Kuhmëllech fiddert, mat engem Mangel u Vitamin D a mat enger héijer Konzentratioun vun Nitrater am Drénkwaasser.

Dank den adaptiven Fäegkeeten vun eisem Kierper kann den Typ 1 Diabetis fir vill Jore roueg bleiwen. Déi éischt Unzeeche erschéngen wann d'Zuel vun de β-Zellen (an deementspriechend Insulin) net genuch gëtt fir Glukosniveauen ze reguléieren. Typ 1 stellt ongeféier 10% vun alle Fäll vu Pathologie aus. Et betrëfft haaptsächlech Kanner, Jugendlecher a Leit ënner 30 Joer. Manner dacks kann et bei eelere Patienten an enger latenter Form fonnt ginn, déi dacks mat net-Insulin-ofhängeg verwiesselt gëtt.

Typ 2 Diabetis begleet vu behënnerter Insulinsekretioun a reduzéierter Empfindlechkeet vun Insulinrezeptoren, soss "Insulinresistenz". Déi wichtegst Risikofaktoren:

1. Hereditär Prädisposition gëtt a bal all Fäll bemierkt. Wann no Familljememberen d'Krankheet hunn, erhéicht de Risiko fir d'Pathologie z'entwéckelen 6 Mol.
2. Adipositas ass dacks eng Bauch- a Viszeral Form, wann iwwerschësseg Fett haaptsächlech an der Taille an/oder op intern Organer deposéiert gëtt. Mat der Klass I Adipositas erhéicht de Risiko fir d'Krankheet z'entwéckelen ëm 2 Mol, Klass II - ëm 5 Mol, Klass III - ëm 10 Mol.

Wichteg! High-Kalorie Liewensmëttel, déi vun einfachen, séier verdaubare Kuelenhydrater dominéiert sinn, ginn als diabetesch ugesinn. Dëst sinn Séissegkeeten, Alkohol, Mielprodukter, Wipp, Fastfood, frittéiert Gromperen, mëll Weess Nuddelen. A Kombinatioun mat engem sedentäre Liewensstil an engem Mangel u Planzfaser, sou Liewensmëttel, wann se regelméisseg verbraucht ginn, kënnen irreparabele Schued am Kierper verursaachen.

Déi zweet Zort geschitt normalerweis am Adulthood. En Trend gouf bemierkt: wat méi al eng Persoun ass, wat méi héich ass d'Konzentratioun vu Glukos am Blutt nom Iessen vun engem Kohlenhydrat-Iessen. Den Taux mat deem d'Glukos op normal reduzéiert hänkt haaptsächlech vun der Muskelmasse an dem Grad vun der Adipositas of. Zënter Kandheet Adipositas ass elo eng Epidemie, Typ 2 gëtt ëmmer méi bei Kanner fonnt.

Wéi am virege Fall entwéckelt d'Krankheet wann d'Quantitéit vum synthetiséierte Insulin net voll kann kompenséieren fir d'Reduktioun vun der Sensibilitéit vun Insulinreceptoren. Dëst entsteet e béise Krees: iwwerschësseg Glukos am Blutt huet e gëfteg Effekt op Beta Zellen, wat hir Dysfunktioun verursaacht.

Diabetis mellitus: Symptomer vun enger onheemlecher Krankheet

Loosst eis d'Klinik vun Diabetis betruechten ofhängeg vun de Stéierungen déi et verursaacht, der Etapp vun der Krankheet an der Aart vun der Pathologie.

Symptomer verbonne mat metabolesche Stéierungen

Insulin ass an all Typ vu Metabolismus involvéiert:

1. Kuelenhydrater - reguléiert Plasma Glukosniveauen, souwéi Glykogenofbau, Glukoneogenese an aner Reaktiounen mat Zucker.
2. Fett - erhéicht d'Synthese vu Fettsäuren a reduzéiert hir Entrée an d'Blutt.
3. Protein - verbessert d'Proteinsynthese an ënnerdréckt seng Decompte, aktivéiert DNA an RNA Replikatioun.
4. Elektrolyt - aktivéiert de Flux vu Kalium a hemmt de Flux vum Natrium an d'Zellen.

Mat sou vill physiologeschen Effekter passéieren d'Verännerungen an der Insulinkonzentratioun net ouni e Spuer fir de Kierper ze loossen. D'Haaptsymptomer si mat enger schlechter Kohbhydratmetabolismus assoziéiertbesonnesch Hyperglykämie. Erhéicht Glukosniveau féiert zu de folgende Symptomer:

• Duuscht, Dehydratioun, Polyurie - Urinoutput méi wéi dräi Liter pro Dag;
• Polyphagie - konstante Bedierfnes fir Iessen, Gluttony, entwéckelt sech als Reaktioun op Energiemangel;
• Iwwelzegkeet, Erbriechen;
• Akkumulation vu Sorbitol (e Produkt vun der Glukosekonversioun) an Nervefaseren, Netzhaut, Lens mat spéider Schued;
• Prädisposition fir bakteriell a Pilzinfektiounen.

Wéinst der Stéierung vum Proteinmetabolismus entwéckelen déi folgend Zeeche vun Diabetis mellitus::

• Muskeldystrophie - erschéngt wéinst enger Ofsenkung vun der Synthese an enger verstäerkter Ofbau vum Protein;
• Hypoxie - Sauerstoffmangel an Stoffer - verursaacht Lethargy, Ofsenkung vun der Konzentratioun an Schläifegkeet;
• generaliséierte vaskuläre Schued wéinst Proteinglykosyléierung.

Behënnerte Fettmetabolismus manifestéiert sech an:

• Erhéijung vun der Konzentratioun vum Cholesterin am Blutt;
• Fett Leber Infiltratioun;
• Ketonurie, Ketonämie - Akkumulation vu Ketonen am Blutt an Urin; bei héijen Konzentratioune, ouni Behandlung, Koma an Doud entwéckelen.

Wéinst dem Verloscht vun Elektrolyte (Kalium, Magnesium, Natrium, Phosphor) geschitt allgemeng a Muskelschwächt.

Klinik ofhängeg vun der Stadium vun der Krankheet

Déi initial Etapp ass charakteriséiert duerch e bal komplette Fehlen vu Symptomer. Diagnos dauert heiansdo Joer, virun allem ouni adäquate Untersuchung. Bei Diabetis kommen a ginn d'Symptomer no Schwankungen am Bluttzockerspigel. Allgemeng Manifestatiounen dominéieren, well Schued un intern Organer nach wäit ewech ass.

Patienten beschwéieren iwwer:

• schwéier Schwächt, Middegkeet;
• Duuscht - Patienten kënnen ongeféier 3-5 Liter Flëssegkeet pro Dag drénken, mat enger bedeitender Quantitéit an der Nuecht;
• charakteristesch dréchen Mond (wéinst Dehydratioun);
• heefeg a vill Urinatioun; Kanner kënnen Enuresis entwéckelen;
• Haut Jucken, bei Fraen besonnesch am genital Beräich.

Wichteg! Progressiv Karies a Parodontalkrankheeten kënnen dacks zu den éischte Symptomer vun Diabetis fonnt ginn. Loose Zänn an déif kariéis Läsionen an den Zännwurzelen weisen op e pre-diabetesche Zoustand. Eng biochemesch Analyse vun der Konzentratioun vu Glukos am Blutt weist keng sichtbar Ännerungen. Dofir, wann esou Symptomer festgestallt ginn, ass de Patient recommandéiert en Therapeut ze besichen an e Glukosetoleranztest ze maachen.

Ouni Behandlung verschlechtert den Zoustand vum Patient graduell. Dréchen Haut erschéngt, Haut Infektiounen sinn heefeg - Hiradenitis, Furunkulose, Pilzinfektiounen vum Fouss. Vum Magen-Darmtrakt, gastrointestinal Dysfunktioun, Gallerbladder Dyskinesie, chronesch Gastritis an Duodenitis ginn beobachtet. Als Resultat vun Schied un de vaskuläre System a erhéicht Cholesterinspiegel, entwéckelen Atherosklerosis a koronar Häerzkrankheeten. Déi lescht ass normalerweis schwéier a féiert dacks zu eeschte Komplikatiounen. D'Ursaach vum Doud bei 38-50% vun de Patienten ass myokardial Infarkt.

Diabetiker si méi wahrscheinlech fir Bronchitis, Pneumonie z'entwéckelen, a si predisponéiert fir Tuberkulose. Männer mat Prostataadenom a Fraen iwwer 50 Joer sinn 4 Mol méi wahrscheinlech wéi normal Leit fir Cystitis a Pyelonephritis ze leiden. A fortgeschratt Stadien, Blannheet an aner Komplikatioune kënnen optrieden wéinst vaskuläre Schued.

Symptomer vum Typ 1 an Typ 2 Diabetis

Mat der éischter Zort bemierken d'Leit dacks net déi initial Symptomer oder ignoréieren. Eng gemeinsam Situatioun ass wann d'Diagnostik nëmmen no der éischter "Attack" vu Ketoacidose gemaach gëtt. D'Krankheet manifestéiert sech als Äntwert op Stress, viral Infektioun an Iwwerlaaschtung vun einfache Kuelenhydrater. Zënter Zucker ginn extrem schlecht absorbéiert, Stoffer an Organer feelen Energie. An engem Versuch fir Energiemangel ze kompenséieren, fänkt de Kierper aktiv Fett ze verbrennen. Dëse Prozess gëtt begleet vun der Verëffentlechung vu Ketone Kierper.

A grousse Quantitéite sinn Ketonkierper gëfteg fir Mënschen. De Patient fillt Duuscht, Schwindel, Lethargy, Schläimkeet a séier Häerzschlag. Charakteriséiert duerch heefeg Urinatioun, Bauchschmerzen, Iwwelzegkeet, Erbrechung an de Geroch vun Aceton aus dem Mond. Ouni adequat Behandlung féiert Ketoacidose zu Koma, Gehireschwellung an Doud.

Wichteg! Wann Dir scho mat Diabetis diagnostizéiert sidd, kënnt Dir onofhängeg Ketoacidose verhënneren.

Fir dëst ze maachen, musst Dir:

• am Fall vun akuter Atmungsinfektiounen, akuter respiratorescher viraler Infektioun, Monitor Plasma Zockerniveauen méi dacks a verwalten Insulin am passenden Betrag;
• wann Dir aner Medikamenter benotzt, warnt Ären Dokter iwwer d'Präsenz vun Diabetis (zum Beispill Glukokortikoiden erhéijen d'Bedierfnes fir Insulin);
• och während der Remission, stoppen net d'Drogen ze verwalten - just d'Dosis reduzéieren an en Dokter konsultéieren fir d'Korrektur vun der Therapie;
• sprangen net Injektiounen a strikt Glukosniveauen iwwerwaachen;
• Insulin verwalten mat de richtegen Instrumenter an op der richteger Plaz;
• Iwwerwaachung vum Verfallsdatum a Lagerungsbedéngungen vum Medikament.

Déi aner dräi Haaptzeeche vum Typ 1 Diabetis sinn Middegkeet, Gewiichtsverloscht a konstante Honger. - entstinn als Äntwert op d'Onméiglechkeet Zucker als Energiequell ze benotzen. A fir iwwerschësseg Glukos lass ze ginn, läscht de Kierper et aktiv am Pipi, wat Polyurie provozéiert. Als Resultat vun Dehydratioun fillt de Patient eng schwéier Schwächt.

Déi zweet Zort zeechent sech duerch e méi luesen Flow. De Patient bemierkt de Problem wann Hyperglykämie e chroneschen Zoustand gëtt. Heiansdo gëtt d'Krankheet zoufälleg entdeckt, während enger Routineuntersuchung. Et gi Situatiounen, wann e Patient bei en Endokrinolog an enger fortgeschratter Stuf vun der Krankheet kënnt, mat Komplikatiounen. Déi heefegste Reklamatioune mat dëser Aart vu Pathologie sinn Schläifegkeet, Schwächt, Lethargy, Schwieregkeeten ze konzentréieren an Iwwelzegkeet.

Klassifikatioun an Zorte

D'Weltgesondheetsorganisatioun bitt eng zimlech ëmfaassend Klassifikatioun vun der Pathologie. Also, nieft de scho bekannten éischten an zweeten Typen, ginn aner spezifesch Aarte vun der Krankheet ënnerscheet. All si gehéieren zu der Kategorie III a ginn, no dem Grond fir hir Entwécklung, an de Klassen A, B, C, D, E, F, G an H gesammelt.

1. Dës Klass enthält genetesch Mängel vun der Beta-Zellfunktioun - mitochondrial Mutatiounen, Schued un eenzel Sektioune vu bestëmmte Chromosomen.
2. Och genetesch Mängel, awer net an den Zellen vun der Bauchspaicheldrüs, mee um Niveau vun Insulinrezeptoren. Dës enthalen Donohue Syndrom, Rabson-Mendenhall Syndrom, e puer Lipodystrophien, an Typ A Insulinresistenz.
3. Krankheeten vun der exokriner Bauchspaicheldrüs (Fibrose, Pankreatitis, Neoplasie, Trauma, asw.).
4. Endokrinopathien. D’Krankheet kann sech géint den Hannergrond vum Cushings Syndrom entwéckelen, Pheochromozytom, Thyrotoxikose an aner endokrine Pathologien.
5. Diabetis induzéiert vu Chemikalien an Drogen - Nikotinsäure, Schilddrüshormonen, Glukokortikoiden, Alpha-Interferon, asw.
6. Viral Infektiounen - Cytomegalovirus, kongenital Rubella an anerer.
7. Atypesch Forme vun immun-mediéierten Diabetis.
8. Genetesch Mängel, Deel vum klineschen Bild vun deem oft diabetesch Symptomer sinn (Myodystrophie, Turner Syndrom, Down Syndrom, Porphyrie).

Separat, an der Kategorie IV, gëtt gestational Diabetis verdeelt, wat eng verstoppte Stéierung vum Kohlenhydratmetabolismus bei schwangere Fraen ass.

Wichteg! D'Behandlungstaktik fir Diabetis mellitus hänkt haaptsächlech vu senger Aart of. Dofir ass et recommandéiert en Dokter sou séier wéi méiglech ze konsultéieren fir d'exakt Ursaach vun den onsympathesche Symptomer ze bestëmmen. En erfuerene Endokrinolog wäert déi néideg Untersuchung verschreiwen an d'Quell vun der Krankheet fannen.

Diagnos an Duerchmusterung

D'Diagnostik gëtt op Basis vun de folgende Critèren gemaach.

1. Geschicht, Symptomer, Reklamatiounen vum Patient.
2. Ënnersichung vum Patient fir potenziell Komplikatiounen z'identifizéieren.
3. Biochemesche Bluttest - Bestëmmung vun der fasting Plasma Glukosekonzentratioun (FPG). Et gëtt op nüchternen Magen geholl, mat der leschter Molzecht net méi spéit wéi 8-12 Stonnen virum Test.
4. Bestëmmung vum Niveau vum glycosyléierte Hämoglobin (HbA1C). Loyer an déi selwecht Manéier. Vermeit Fëmmen, Alkohol an intensiv kierperlech Aktivitéit den Dag virdrun.
5. Glukosetoleranztest (OGTT). Méi sensibel, awer gläichzäiteg méi komplex Analyse. Benotzt haaptsächlech fir d'Diagnos vun prediabetesche Bedéngungen, och während der Schwangerschaft. Wann FPG méi wéi 7,0 mmol / l ass, gëtt OGTT net gemaach.

An der Realitéit gëtt Pathologie dacks duerch eng zoufälleg Analyse festgestallt, zum Beispill, während der regulärer Screening. De Patient gëtt dann fir eng zousätzlech Untersuchung geschéckt.

Diagnostesch Critèrë fir Diabetis a prediabeteschen Zoustand

Analyse	Norm, mmol/l	Behënnerte Kohlenhydratmetabolismus (Prediabetes), mmol/l	DM, mmol/l
GPN	manner wéi 5,6	vun 5,6 ze 6,9	méi wéi 7,0
HbA1C	manner wéi 5,7%	vun 5,7 bis 6,4%	méi wéi oder gläich wéi 6,5%
OGTT	manner wéi 7,8	vun 7,8 ze 11,0	méi wéi 11,1
Zoufälleg	manner wéi 11,1	-	méi wéi 11,1 mat Symptomer

Wichteg! Den Urin Glukosetest, deen an der rezenter Vergaangenheet populär war, gëtt net méi benotzt wéinst senger Nonspezifitéit a gerénger Sensibilitéit.

Persounen, déi zu enger héich-Risiko Grupp gehéieren, si recommandéiert regelméisseg, eemol all dräi Joer, fir FPG an HbA1C (oder OGTT) getest ze ginn. Wann d'FPG scho erhöht ass, soll esou Iwwerwaachung all Joer duerchgefouert ginn. Risikofaktoren enthalen:

• kierperlech Inaktivitéit;
• Adipositas;
• Alter > 35 Joer;
• Famill Geschicht vun Diabetis;
• Prediabetes, gestational Diabetis, PCOS, perséinlech Geschicht vu kardiovaskuläre Krankheeten;
• Gebuert vun engem Kand méi wéi 4,1 kg;
• Hypertonie;
• Fettleber Hepatose;
• héich Niveaue vu Cholesterin, "schiedlech" Lipiden - Low-Density Lipoproteine;
• HIV Infektioun.

All Diabetiker ginn no der Diagnos regelméisseg op Komplikatiounen iwwerwaacht. Standard Screening enthält Ophthalmoskopie, Foussuntersuchung, Urintest fir Proteinurie, Lipidtest a Kreatininniveau. Déi meescht Endokrinologen betruechten et wichteg fir e Baseline ECG a Lipidprofil während der initialer Behandlung opzehuelen fir d'Dynamik vun der Krankheet ze studéieren an de Risiko vu kardiovaskuläre Krankheeten virauszesoen. Wann néideg, sinn Konsultatiounen mat spezialiséierte Spezialisten verschriwwen - Ophtalmolog, Gynäkolog, Kardiolog, Neurolog.

Déi geféierlechst Komplikatiounen

All Komplikatiounen, déi mat dëser Krankheet entwéckelen, kënnen an akuter a chronesch Bedéngungen opgedeelt ginn. Akute sinn normalerweis wann:

• eng Insulininjektioun iwwersprangen oder e Glukos-senkende Medikament huelen;
• d'Benotzung vun anere Medikamenter, déi de Kohbhydratmetabolismus beaflossen;
• schwéieren Stress;
• Alkoholmëssbrauch;
• Selbstannuléierung vun der Therapie;
• géint den Hannergrond vu schwéieren Trauma, Chirurgie, Infektioun;
• während der Schwangerschaft.

Dëst beinhalt ketoacidose Staatdéi uewen beschriwwen am Detail, an hypoglycemesche Koma. Ketoacidose an Hypoglykämie entwéckelen dacks plötzlech, an et kann nëmmen e puer Stonnen daueren vun den éischte Symptomer bis zum komplette Koma. Béid Komplikatioune solle sou séier wéi méiglech gestoppt ginn, wann néideg, andeems en Dokter konsultéiert.

Hypoglykämie- Ofsenkung vum Bluttzocker - charakteriséiert duerch erhéicht Schwëtzen, Rillungen, schwéier Schwächt an e Gefill vu schwéieren Honger. E puer Patiente bemierken Numbness a Kribbelen a bestëmmte Beräicher vum Kierper. Wann déi néideg Aktiounen net geholl ginn, da verwandelt Hypoglykämie an e Koma - de Patient verléiert Bewosstsinn. An dëser Situatioun musst Dir eng Ambulanz ruffen.

Wichteg! Fir Hypoglykämie ze eliminéieren, muss eng Persoun dréngend einfach Kuelenhydrater huelen. Limonade, Stéck Zocker (ënnert der Zong gesat), Jus - alles wat einfach ze schlucken ass a séier absorbéiert gëtt. Fir esou Fäll ze vermeiden, sollt e Patient Glukos-senkende Medikamenter ëmmer eng vun den uewe genannte Produkter mat sech droen.

Aner Komplikatioune sinn eng Konsequenz vu metabolesche Stéierungen a Schied un kleng a grouss Schëffer.

1. Diabetesch Kardiopathie, oder "diabetesch Häerz". Myokardial Dystrophie entwéckelt bei Leit iwwer 40 Joer ouni ausgeprägte Zeeche vun der koronarer Atherosklerosis. Et manifestéiert sech als lénks ventrikulär Dysfunktioun a féiert zu Häerzversoen. D'Haaptsymptomer sinn kuerz Atem, Arrhythmie a verréngert Toleranz fir kierperlech Aktivitéit.
2. Metabolescht Syndrom X, oder den "dödleche Quartett". D'Kombinatioun vun Hyperglykämie, Adipositas, Hypertonie an Atherosklerosis provozéiert de fréie Start vun Angina pectoris a Schued un periphere Arterien. Heefeg Komplikatioune sinn Häerzinfarkt, Schlaganfall, transient ischämesch Attacke. Den Haaptproblem ass datt all Element vum Quartett d'Manifestatiounen vun aneren verbessert, e béise Krees kreéiert.
3. Diabetesch Nephropathie. De féierende Faktor vu Behënnerung a Mortalitéit bei Patienten mat Diabetis. Entwéckelt an 40-50% Fäll, féiert zu chroneschen an Endstadium Nierenausfall. Den Haaptgrond ass Schied un de Kapillaren vun den Nieren, erhéicht Drock an der Nier Glomeruli. D'Präsenz vun Hypertonie beschleunegt pathologesch Prozesser. Dës Komplikatioun gëtt als ee vun de lächerlechsten ugesinn, well et an de fréie Stadien keng merkbar Symptomer gëtt. De Patient ass normalerweis net Schwellung, Dyspepsie a Schwächt mat Nierschued verbonnen. Péng an Harnstéierunge erschéngen an de spéider Stadien, wann de Problem scho schwéier ze behandelen ass.
4. Diabetesch Retinopathie. Subjektiv fillt et sech wéi Niwwel virun den Aen, e charakteristesche "Flameren vu Mécken". Ëmgéigend Objete ginn fuzzy a blurry. Verréngert Visioun geet op de Punkt vu komplette Blannheet weider. D’Ursaach ass Schied un den Netzhautgefässer mat der spéider Erscheinung vu Mikroaneurysmen, Blutungen an Ödem. Fir Visiounsverloscht ze vermeiden, sollten d'Patienten eemol d'Joer eng Ophtalmoskopie maachen an, wann Problemer optrieden, Behandlung kréien.
5. Neuropathien. De Fonctionnement vun Neuronen gëtt gestéiert wéinst den gëftege Effekter vu Glukos, Sauerstoffmangel an Elektrolytverschiebungen. Diabetiker erliewen eng grouss Zuel vun Neuropathien, awer déi heefegst vun hinnen ass symmetresch Polyneuropathie. Seng Haaptsymptomer sinn Taubness, Unerkennung, Péng, Sensatiounsverloscht an den Hänn a Féiss, "wéi Handschuesch a Strëmp." Esou Prozesser an den ënneschten Extremitéiten kënnen zu inadequater Belaaschtunge mat weider Trauma oder Infektioun vun de Féiss an Degeneratioun vun de Gelenker féieren. Neuropathien beaflossen net nëmmen periphere Nervefaseren, awer och kranialnerven an d'Gehirgewebe selwer. D'Resultat vun dëser ass akut neuropsychic Stéierungen, neurose-ähnlech Konditiounen, Dysfunktioun vun innervated Beräicher - Ofsenkung vun héieren, Visioun, Geroch, etc.
6. Diabetesch Fouss. Géint den Hintergrund vu Schied un Bluttgefässer, Nerven, Haut a Gelenker entstinn e Syndrom, begleet vu Geschwüre vu Softgewebe a purulent-nekrotesche Prozesser. Nekrose vum Fouss endet mat Amputatioun vum betroffenen Gebitt. De Syndrom geschitt an 20-25% Patienten.

Behandlung: Diät a Medikamenter

Behandlung vun Diabetis fänkt mat Liewensstil Ännerungen un. Dëst beinhalt eng richteg strukturéiert Ernährung, genuch kierperlech Aktivitéit a regelméisseg Iwwerwaachung vu Plasma Zockerkonzentratioune. All dëst, gekoppelt mat der Basistherapie, hëlleft de schnelle Fortschrëtt vun der Pathologie an d'Entwécklung vu Komplikatiounen ze verhënneren.

Typ 1 Diabetis gëtt och mat Insulin behandelt. Regelméisseg subkutan Injektiounen imitéieren d'Funktioun vu Beta Zellen. D'Zuel vun den Unitéiten an de Schema ginn individuell ausgewielt. Et ass wichteg den Timing an d'Doséierung vun der Medikamentverwaltung ze beobachten.

Patienten mat Typ 2, am Fall wou Diät a kierperlech Aktivitéit net genuch sinn,antihyperglykämesch Agenten ginn verschriwwen. Dës Medikamenter ënnerscheeden sech an hirem Handlungsmechanismus:

• stimuléiert d'Sekretioun vun Ärem eegenen Insulin (Sulfonylurea, meglitinide);
• erhéicht d'Sensibilitéit vun Insulinrezeptoren (thiazolidinedionen);
• hemmt zousätzlech Weeër fir Glukoseproduktioun (Biguaniden);
• verhënneren d'Absorptioun vun Zucker an der Darmwand, verlangsamt hir Verdauung (Alpha-Glucosidase-Inhibitoren);
• erhéicht d'Ausscheedung vu Glukos am Pipi (NGLT-2 Inhibitoren).

Dës Medikamenter kënnen zesumme schaffen, d'Effekter vuneneen verbesseren. Therapeutesch a prophylaktesch Agenten ginn och vill benotzt. Statins an Acetylsalicylsäure hëllefen de Schued vum Schued am vaskuläre Bett ze reduzéieren, ACE Inhibitoren hëllefen Nephropathie an de fréie Stadien ze bekämpfen.

D'Prognose ass un Iech

All Joer stierwen ongeféier véier Millioune Leit un dëser lëschteg Krankheet. Bei Kanner a Jugendlecher ass d'Haaptursaach vum Doud Ketoacidose, déi zu Koma fortgeet. Bei Erwuessener ass d'Präsenz vu Komplikatiounen an Alkoholkonsum kritesch. Déi duerchschnëttlech Liewenserwaardung vun all Patient mat Diabetis gëtt ëm 6-15 Joer reduzéiert. An der zweeter Aart korreléiert d’Prognose gréisstendeels mam Liewensstil. Fëmmerten, Alkoholiker a Leit mat héije Cholesterinspiegel kënnen hiert Liewen verlängeren andeems se einfach schlecht Gewunnechten opginn an hir Ernährung upassen.

D'Krankheet klasséiert als éischt ënnert den Ursaache vu Blannheet, erhéicht de Risiko vu Schlaganfall an Häerzinfarkt ëm zweemol, chronesch Nierenausfall ëm 17 Mol, a Foussnekrose ëm 20 Mol. Trotz de schrecklechen Zuelen,d'Prognose hänkt vun der Zäit vun der Diagnostik an Ärer perséinlecher Haltung zur Krankheet of. Wat méi fréi d'Krankheet festgestallt gëtt an wat méi suergfälteg de Patient d'Behandlung ugeet, dest méi héich ass d'Iwwerliewensquote.

Präventioun

Präventiv Moossname kachen op:

1. Regelméisseg an adäquat kierperlech Aktivitéit. Déi lescht normaliséiert de Metabolismus a erhéicht d'Sensibilitéit vun Tissue Rezeptoren fir Insulinmoleküle.
2. Diät. D'Iessen sinn fractional, 4-5 Mol am Dag, a klenge Portiounen. Konsum vun einfache Kuelenhydrater a gesättigte Fette soll op e Minimum reduzéiert ginn. Vermeiden Mayonnaise, Pâtisserie, Gebeess, Wipp, a starchy Liewensmëttel. Vermeit frittéiert, fetteg, ze salzeg Liewensmëttel, Fastfood, gefëmmt Liewensmëttel a Konserven. D'Basis sollt komplex Kuelenhydrater, Faser a Pektine sinn. Mager Fësch, Gefligel, Geméis, Kräiderinfusiounen, ongesüßte Kompott, Durum Weess Nuddelen si bevorzugt. Follegt de BJU Verhältnis 20:20:60.
3. Präventioun vun Infektiounen. Déi éischt Zort Diabetis mellitus manifestéiert sech dacks ënner dem Afloss vun enger viraler Infektioun. Dofir, wann et Risikofaktoren ass, ass et recommandéiert d'Immunsystem ze stäerken, e laangwiereg Kurs vun ARVI ze verhënneren, eng Mask ze droen an Antiseptiker während Epidemien a bei kranke Leit ze benotzen.